உயிரணுக்களுக்கு வெளியே இருக்கும் பொருள்களை கண்டுபிடிக்கும் குவனைன்-புரத இணைப்பு நுண்வாங்கி ஆய்வுக்காக வேதியியல் நோபல் பரிசு வென்ற இராபர்ட்டு யோசப்பு லெஃப்கோவிட்ஸ் பிறந்த தினம் இன்று (ஏப்ரல் 15, 1943).

இராபர்ட்டு யோசப்பு லெஃப்கோவிட்ஸ் (Robert Joseph Lefkowitz) ஏப்ரல் 15, 1943ல் அமெரிக்காவில் உள்ள நியூ யார்க்கு மாநிலத்தின் நியூயார்க்கு நகரத்தில் யூதப் பெற்றோர்களுக்கு மகனாகப் பிறத்தார். புராங்க்ஃசு அறிவியல் உயர்நிலைப்பள்ளியில் படித்தப் பின்னர் கொலம்பியாப் பல்கலைக்கழகத்தின் கொலம்பியாக் கல்லூரியில் இளநிலை கலையியலில் பட்டத்தை 1962ல் பெற்றார். பின்னர் 1966 இல் கொலம்பியாப் பல்கலைக்கழகத்தின் மருத்துவர்கள் அறுவை மருத்துவர்கள் கல்லூரியில் மருத்துவப் பட்டம் பெற்றார். 1970 முதல் 1973 வரை ஆர்வர்டு பல்கலை வழியாக மாசாச்சுசெட்ஃசு பொது மருத்துவமனையில் உறைவிட மருத்துவராகத் தேர்ச்சி பெற்றார், அப்பொழுது இதயக் குழாய்கள் நோய்கள் பற்றி ஆய்வும் மருத்துவப் பயிற்சியும் பெற்றார். 1973 ஆம் ஆண்டில் தனது மருத்துவ வதிவிட மற்றும் ஆராய்ச்சி மற்றும் மருத்துவப் பயிற்சியை முடித்த பின்னர், டியூக் பல்கலைக்கழக மருத்துவ மையத்தில் மருத்துவ இணை பேராசிரியராகவும், உயிர் வேதியியல் உதவி பேராசிரியராகவும் நியமிக்கப்பட்டார்.

1977 ஆம் ஆண்டில் அவர் மருத்துவப் பேராசிரியராகவும் 1982 ஆம் ஆண்டில் டியூக் பல்கலைக்கழகத்தில் மருத்துவப் பேராசிரியராகவும் பதவி உயர்வு பெற்றார். அவர் 1976 முதல் ஹோவர்ட் ஹியூஸ் மருத்துவ நிறுவனத்தின் ஆய்வாளராக இருந்து வருகிறார். மேலும் 1973-1976 வரை அமெரிக்க இதய சங்கத்தின் நிறுவப்பட்ட புலனாய்வாளராக இருந்தார். லெஃப்கோவிட்ஸ் ஏற்பி உயிரியல் மற்றும் சமிக்ஞை கடத்துதலைப் படிக்கிறார் மற்றும் β- அட்ரினெர்ஜிக் மற்றும் தொடர்புடைய ஏற்பிகளின் வரிசை, கட்டமைப்பு மற்றும் செயல்பாடு பற்றிய விரிவான தன்மைகளுக்காகவும், அவற்றைக் கட்டுப்படுத்தும் புரதங்களின் இரண்டு குடும்பங்களின் கண்டுபிடிப்பு மற்றும் தன்மைக்காகவும் நன்கு அறியப்பட்டவர்.

1980களின் நடுப்பகுதியில் லெஃப்கோவிட்ஸ் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பைச் செய்தார். அவரும் அவரது சகாக்களும் முதலில் மரபணுவை β- அட்ரினெர்ஜிக் ஏற்பிக்கு குளோன் செய்தனர். பின்னர் விரைவாக, மொத்தம் 8 அட்ரினெர்ஜிக் ஏற்பிகளுக்கு (அட்ரினலின் மற்றும் நோராட்ரெனலின் ஏற்பிகள்) இது அனைத்து ஜி.பீ.சி.ஆர்களும் (இதில் β- அட்ரினெர்ஜிக் ஏற்பியை உள்ளடக்கியது) மிகவும் ஒத்த மூலக்கூறு அமைப்பைக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டறிந்தனர். இந்த அமைப்பு ஒரு அமினோ அமில வரிசையால் வரையறுக்கப்படுகிறது. மனித உடலில் சுமார் 1,000 ஏற்பிகள் இதே குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவை என்பதை இன்று நாம் அறிவோம். இதன் முக்கியத்துவம் என்னவென்றால், இந்த ஏற்பிகள் அனைத்தும் ஒரே அடிப்படை வழிமுறைகளைப் பயன்படுத்துகின்றன. இதனால் மனித உடலில் மிகப்பெரிய ஏற்பி குடும்பத்தை எவ்வாறு திறம்பட குறிவைப்பது என்பதை மருந்து ஆராய்ச்சியாளர்கள் இப்போது புரிந்துகொள்கிறார்கள். இன்று, பரிந்துரைக்கப்பட்ட மருந்துகளில் 30 முதல் 50 சதவிகிதம் வரை லெஃப்கோவிட்ஸின் ஏற்பிகளின் இதேபோன்ற கட்டமைக்கப்பட்ட பூட்டுகளுக்கு விசைகளைப் போல “பொருத்தமாக” வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன.

லெஃப்கோவிட்ஸ் எழுபடலப்புல நுண்வாங்கி (7TM receptors) அல்லது குவனைன்-புரத இணைப்பு நுண்வாங்கி (G protein-coupled receptor) பற்றிய அடிப்படை ஆய்வுக்காக 2012 ஆம் ஆண்டுக்கான வேதியியல் நோபல் பரிசைத் தன் மாணவர் பிரையன் கோபிலுக்காவுடன் சேர்ந்து வென்றார். இந்த நுண்வாங்கிகள் உயிரணுக்களுக்கு வெளியே இருக்கும் பொருள்களை உளவித் (துப்புத் துலக்கி) தக்க நடவடிக்கை எடுக்க உதவுகின்றது. தகவல்: இரமேஷ், இயற்பியல் உதவி பேராசிரியர், நேரு நினைவு கல்லூரி, புத்தனாம்பட்டி, திருச்சி.