பாவெல் அலெக்ஸீவிச் செரென்கோவ் (Pavel Alekseyevich Cherenkov) ஜூலை 28, 1904ல் அலெக்ஸி செரென்கோவ் மற்றும் மரியா செரென்கோவா ஆகியோருக்கு நோவயா சிக்லா என்ற சிறிய கிராமத்தில் பிறந்தார். இந்த நகரம் இன்றைய ரஷ்யாவின் வோரோனேஜ் ஒப்லாஸ்டில் உள்ளது. 1928 ஆம் ஆண்டில், வோரோனேஜ் மாநில பல்கலைக்கழகத்தின் இயற்பியல் மற்றும் கணிதத் துறையில் பட்டம் பெற்றார். 1930 ஆம் ஆண்டில், லெபடேவ் இயற்பியல் நிறுவனத்தில் மூத்த ஆராய்ச்சியாளராக ஒரு பதவியைப் பெற்றார். அதே ஆண்டில் அவர் ஏ.எம் மகள் மரியா புடின்சேவாவை மணந்தார். ரஷ்ய இலக்கியப் பேராசிரியர் புடின்சேவ். செரென்கோவ் பிரிவுத் தலைவராக பதவி உயர்வு பெற்றார். 1940 ஆம் ஆண்டில் இயற்பியல்-கணித அறிவியல் டாக்டர் பட்டம் வழங்கப்பட்டது. 1953 ஆம் ஆண்டில், அவர் பரிசோதனை இயற்பியல் பேராசிரியராக உறுதிப்படுத்தப்பட்டார். 1959ல் தொடங்கி, அவர் புகைப்பட-மீசன் நிறுவனத்தின் செயல்முறை ஆய்வகத்திற்கு தலைமை தாங்கினார். பதினான்கு ஆண்டுகள் பேராசிரியராக இருந்தார். 1970ல், அவர் யு.எஸ்.எஸ்.ஆர் அகாடமி ஆஃப் சயின்ஸின் கல்வியாளரானார்.
1934 ஆம் ஆண்டில், எஸ். ஐ. வவிலோவின் கீழ் பணிபுரிந்தபோது, செரென்கோவ் கதிரியக்க குண்டுவீச்சுக்கு உட்படுத்தப்பட்ட ஒரு பாட்டில் தண்ணீரில் இருந்து நீல ஒளியை வெளியேற்றுவதைக் கவனித்தார். ஒளியின் கட்ட வேகத்தை விட அதிக வேகத்தில் நகரும் சார்ஜ் செய்யப்பட்ட அணு துகள்களுடன் தொடர்புடைய இந்த நிகழ்வு, அணு இயற்பியலில் அடுத்தடுத்த சோதனை வேலைகளிலும், அண்ட கதிர்கள் பற்றிய ஆய்விலும் அதிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. பெயரளவில், இது செரென்கோவ் டிடெக்டர் போலவே, செரன்கோவ் விளைவு என்று அழைக்கப்பட்டது. இது அதிவேக துகள்களின் இருப்பு மற்றும் வேகத்தைக் கவனிப்பதற்கான அணு ஆராய்ச்சியில் ஒரு நிலையான கருவியாக மாறியுள்ளது. வாவிலொவ்-செரன்கோவ் விளைவு என்பது மின்னூட்டம் பெற்ற இலத்திரன் போன்ற துகள் ஒன்று ஒளி கடத்தும் ஊடகம் ஒன்றில் ஒளி அலைகளின் திசை வேகத்தினை விடக் கூடுதலான வேகத்தில் பயணிக்கும் போது வெளிவிடும் மின்காந்த அலை ஆகும். இக்கண்டுபிடிப்புக்காக 1958 ஆம் ஆண்டில் செரன்கோவ் நோபல் பரிசை வென்றார்.
செரன்கோவ் கதிர்வீச்சு சாதாரண ஒளிஅலைகளைப் போல் எல்லா திசைகளிலும் பரவுவதில்லை. ஆனால் இது கூம்பு வடிவில் பரவுகிறது. இந்த கூம்பின் அச்சு, துகள்களின் இயக்கத்தின் திசையில் இணைந்து இருக்கிறது. கூம்பின் கோணம், மிகவும் திட்டமாக துகள்களின் திசை வேகத்தினையும், ஊடகத்தில் குறிப்பிட்ட அலைநீளமுள்ள ஒளி அலைகளின் விலகு எண்ணையும் பொறுத்திருக்கிறது. எனவே இந்த வகையான கதிர் வீச்சு, இலத்திரன், புரோத்தன், மேசான்கள் முதலிய மின்னூட்டம் கொண்ட துகள்களின் திசைவேகத்தினைக் காண உதவுகிறது. இக்கதிர்களின் செறிவு இதனைத் தோற்றுவிக்கும் துகளின் வேகம் அதிகரிக்கும் போது கூடுகிறது. மேலும் இச்செறிவு துகள்களின் மின்னூட்டத்தின் இருமடிக்கு நேர்வீத்த்திலும் இருக்கிறது. பாவெல் செரென்கோவ் எலக்ட்ரான் முடுக்கிகளின் வளர்ச்சி மற்றும் கட்டுமானத்திலும், புகைப்பட-அணு மற்றும் புகைப்பட-மீசன் எதிர்வினைகளின் விசாரணையிலும் பகிர்ந்து கொண்டார்.
1977 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு யுஎஸ்எஸ்ஆர் மாநில பரிசு வழங்கப்பட்டது. 1958 ஆம் ஆண்டில், இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. செரென்கோவ் விளைவின் கண்டுபிடிப்பு அவருக்கு 1984ல் சோவியத் யூனியனின் ஹீரோ ஆஃப் சோசலிஸ்ட் தொழிலாளர் பட்டமும் வழங்கப்பட்டது. செரன்கோவ் சோவியத் ஒன்றியத்தின் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் உறுப்பினராக இருந்தார். நோபல் பரிசை வென்ற பாவெல் அலெக்ஸீவிச் செரென்கோவ் ஜனவரி 6, 1990ல் தனது 85வது அகவையில் மாஸ்கோவில் இவ்வுலகை விட்டு பிரிந்தார். நோவோடெவிச்சி கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். Source By: Wikipedia தகவல்: இரமேஷ், இயற்பியல் உதவி பேராசிரியர், நேரு நினைவு கல்லூரி, புத்தனாம்பட்டி, திருச்சி.
You must be logged in to post a comment.