மான்கொம்பு சாம்பசிவன் சுவாமிநாதன் (M. S. Swaminathan) ஆகஸ்ட் 7, 1925ல், தமிழ்நாட்டின் கும்பகோணம் குடந்தையில் பிறந்தார். பெற்றோர்கள், அறுவை சிகிச்சை நிபுணர் டாக்டர் எம்.கே. சம்பசிவன் மற்றும் பார்வதி தங்கம்மல் சம்பசிவன். “சாத்தியமற்றது” என்ற வார்த்தை முக்கியமாக நம் மனதில் உள்ளது என்பதையும், தேவையான விருப்பத்தையும் முயற்சியையும் கொடுத்தால், பெரிய பணிகளைச் செய்ய முடியும் என்று சுவாமிநாதன் தனது தந்தையிடமிருந்து கற்றுக்கொண்டார். மகாத்மா காந்தியைப் பின்பற்றுபவர் சம்பசிவம், கும்பகோணத்தில் “தனது வெளிநாட்டு ஆடைகளை எரிப்பதில்” முன்னிலை வகித்தார். இது சுதேசி இயக்கத்திற்கு ஆதரவாக ஒரு அடையாளச் செயலாகும். 11 வயதில் அவரது தந்தை இறந்த பிறகு, இளம் சுவாமிநாதனை அவரது மாமா கதிரியக்க நிபுணர் எம்.கே.நாராயணசாமி கவனித்து வந்தார். அவர் உள்ளூர் உயர்நிலைப் பள்ளியிலும் பின்னர் கும்பகோணத்தில் உள்ள கத்தோலிக்க லிட்டில் ஃப்ளவர் உயர்நிலைப் பள்ளியிலும் பயின்றார்.

Swaminமருத்துவர்கள் குடும்பத்தில் இருந்து வந்த அவர் இயல்பாகவே ஒரு மருத்துவப் பள்ளியில் அனுமதி பெற்றார். ஆனால், 1943 ஆம் ஆண்டு பெரும் வங்காள பஞ்சத்தை அவர் கண்டபோது, இந்தியாவில் இருந்து பசியிலிருந்து விடுபட தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணிக்க முடிவு செய்தார். இந்த முடிவை எடுக்கும்போது மகாத்மா காந்தியால் அவர் செல்வாக்கு பெற்றார். அவர் வெறுமனே மருத்துவத் துறையிலிருந்து விவசாயத் துறைக்கு மாறினார். பின்னர் கேரளாவின் திருவனந்தபுரத்தில் உள்ள மகாராஜா கல்லூரியில் (திருவனந்தபுரம் பல்கலைக்கழக கல்லூரி) உயிரியலில் இளங்கலை பட்டப்படிப்பை முடித்தார். 1940-44 வரை அங்கு படித்த அவர் விலங்கியல் துறையில் இளங்கலை அறிவியல் பட்டம் பெற்றார். கோவை வேளாண் பள்ளியில் (பல்கலைக்கழகம்) இளநிலை வேளாண்மை பட்டம் பெற்றார்.

சுவாமிநாதன் பின்னர் விவசாய அறிவியலில் ஒரு தொழிலைத் தொடர முடிவு செய்தார். இந்த தொழில் முடிவை நான் கேரள பல்கலைக்கழகத்தில் மாணவனாக இருந்தபோது 1943 ஆம் ஆண்டு ஏற்பட்ட பெரும் வங்க பஞ்சத்திலிருந்தே எனது உந்துதல் தொடங்கியது. கடுமையான அரிசி பற்றாக்குறை இருந்தது, வங்காளத்தில் சுமார் 3 மில்லியன் மக்கள் பட்டினியால் இறந்தனர். காந்தி தீவிரப்படுத்திய சுதந்திர போராட்டத்தில் நானும் எங்கள் இளைஞர்களும் ஈடுபட்டிருந்தோம், விவசாயிகளுக்கு அதிக உற்பத்தி செய்ய விவசாய ஆராய்ச்சிக்கு நான் செல்ல வேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன், அவர் இவ்வாறு விளக்கினார். இந்திய சுதந்திரத்தின் 1947 ஆம் ஆண்டில், அவர் புதுதில்லியில் உள்ள இந்திய வேளாண் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்திற்கு (ஐஏஆர்ஐ) மரபியல் மற்றும் தாவர இனப்பெருக்கம் ஆகியவற்றில் முதுகலை மாணவராக மாறினார். அவர் 1949ல் சைட்டோஜெனெடிக்ஸ் துறையில் அதிக வேறுபாடு கொண்ட முதுகலை பட்டம் பெற்றார். அவர் யூனியன் பப்ளிக் சர்வீஸ் கமிஷன் தேர்வை எழுதி இந்திய போலீஸ் சேவைக்கு தகுதி பெற்றார்.

நெதர்லாந்தின் மரபியல் நிறுவனமான வாகனிங்கன் வேளாண் பல்கலைக்கழகத்தில் உருளைக்கிழங்கு மரபியல் குறித்த தனது ஐ.ஏ.ஆர்.ஐ ஆராய்ச்சியைத் தொடர யுனெஸ்கோ பெல்லோஷிப்பை ஏற்க அவர் தேர்வு செய்தார். சோலனத்தின் பரவலான காட்டு இனங்களிலிருந்து மரபணுக்களை பயிரிடப்பட்ட உருளைக்கிழங்கான சோலனம் டூபெரோசமுக்கு மாற்றுவதற்கான நடைமுறைகளை இங்கு தரப்படுத்துவதில் அவர் வெற்றி பெற்றார். 1950 ஆம் ஆண்டில், கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழக வேளாண் பள்ளியின் தாவர இனப்பெருக்கம் நிறுவனத்தில் படிக்கச் சென்றார். சோலனம் – பிரிவு டூபரேரியம் இனத்தின் சில இனங்களில் “இனங்கள் வேறுபாடு, மற்றும் பாலிப்ளோயிடியின் தன்மை” என்ற தனது ஆய்வறிக்கைக்காக 1952 ஆம் ஆண்டில் டாக்டர் ஆஃப் தத்துவவியல் (பி.எச்.டி) பட்டம் பெற்றார். கிழங்கு தாங்கும் சோலனத்திற்குள் உள்ள இனங்கள் உறவுகள் குறித்த புதிய கருத்தை அவரது பணி முன்வைத்தது. அவரது கேம்பிரிட்ஜ் கல்லூரி, ஃபிட்ஸ்வில்லியம், அவரை 2014ல் கௌரவ சக உறுப்பினராக்கியது.

யு.எஸ்.டி.ஏ உருளைக்கிழங்கு ஆராய்ச்சி நிலையத்தை அமைக்க உதவுவதற்காக மரபியல் துறையின் விஸ்கான்சின் பல்கலைக்கழகத்தில் பிந்தைய முனைவர் ஆராய்ச்சி கூட்டமைப்பை சுவாமிநாதன் ஏற்றுக்கொண்டார். விஸ்கான்சினில் ஆராய்ச்சிப் பணிகளில் அவரது தனிப்பட்ட மற்றும் தொழில்முறை திருப்தி இருந்தபோதிலும், அவர் ஒரு முழுநேர ஆசிரியப் பதவியை வழங்க மறுத்துவிட்டார். 1954ன் ஆரம்பத்தில் இந்தியாவுக்குத் திரும்பினார். இவரின் பெயரில் அமைந்த எம். எஸ். சுவாமிநாதன் ஆய்வு நிறுவனம் (MS Swaminathan Research Foundation) என்னும் நிறுவனத்தின் அமைப்பாளரும் இவரே. இவர் இந்தியாவின் பசுமைப் புரட்சியை முன்னின்று நடத்தியவர். இந்தியாவிலும் சர்வதேச அளவிலும் புகழ்பெற்ற ஆய்வு நிலையங்களில் பேராசிரியர், ஆராயச்சி நிர்வாகி, தலைவராக இருந்தவர். வேளாண்மைத்துறைச் செயலாளர், நடுவண் திட்டக் குழுவின் உறுப்பினர், மற்றும் துணைத்தலைவர் பதவிகளை வகித்தவர்.

இந்தியாவிலும் உலகின் பலவேறு நாடுகளிலும் உள்ள 38 பல்கலைக்கழகங்கள் இவருக்கு மதிப்புறு முனைவர் பட்டங்கள் வழங்கியுள்ளன. பெருமைமிகு மகசேசே விருது, பத்ம ஸ்ரீ, கிராமப்புற மக்களின் மேம்பாடு, வேளாண் ஆராய்ச்சிக்காக கொலம்பியா பல்கலைக்கழகத்தின் ‘வால்வோ’ விருது, போன்ற தேசிய, சர்வதேச அளவில் 41 விருதுகளை பெற்றவர். கோதுமை புரட்சி, ஒட்டு செடி ரக உற்பத்தி என வேளாண்மை துறையில் மறுமலர்ச்சியை ஏற்படுத்தி உணவு உற்பத்தியில் இந்தியாவைத் தன்னிறைவு பெறவைத்த எம்.எஸ்.சுவாமிநாதன் 94 வயதிலும் தனது ஆராய்ச்சி பணிகளை சுறுசுறுப்புடன் மேற்கொண்டு வருகிறார். எம்.எஸ். சுவாமிநாதனின் உலகளாவிய பல்வேறு ஆராய்ச்சிகளுக்காக பொருளாதார சூழலியலின் தந்தை என ஐ.நா புகழாரம் சூட்டியுள்ளதாக இந்திய உணவு மற்றும் வேளாண் சபை பெருமிதம் தெரிவித்துள்ளது. இந்தியாவின் சிறந்த உயிரியல் சூழலியல் அறிவியலாளர்களில் ஒருவர். இந்தியப் பசுமைப் புரட்சியின் தந்தை என்று பரவலாக அறியப்பட்டவர். Source By: Wikipedia தகவல்: இரமேஷ், இயற்பியல் உதவி பேராசிரியர், நேரு நினைவு கல்லூரி, புத்தனாம்பட்டி, திருச்சி.